Dysleksja to specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym, u których współwystępują zaburzenia funkcji percepcyjno-motorycznych, zaangażowanych w proces nabywania tych umiejętności. Bywają one również określane jako mikrodysfunkcje czy też fragmentaryczne zaburzenia lub deficyty rozwojowe.
Zaburzenia te mogą dotyczyć funkcji:
- Analizy i syntezy wzrokowej
- Analizy i syntezy słuchowej
- Funkcji językowych
- Motoryki
- Współdziałania czyli integracji w/w procesów
- Pamięci wzrokowej, słuchowej, ruchowej
- Lateralizacji (przewagi stronnej ciała)
- Orientacji w schemacie ciała, kierunkach i przestrzeni
Jest skutkiem działania niekorzystnych czynników na centralny układ nerwowy. Co powoduje gorsze jego funkcjonowanie w niektórych zakresach. Wśród dyslektyków chłopców jest czterokrotnie więcej niż dziewczynek.
Objawy dysleksji:
- Opóźnienie w nauce czytania i pisania
- Rażące trudności z opanowaniem poprawnej pisowni
- Trudności w ustawianiu symboli w logicznej kolejności (np. liter w alfabecie, nazw miesięcy w roku)
- Trudności w nauczaniu działań matematycznych takich jak tabliczka mnożenia
- Trudności w nazywaniu (nazw, terminów)
- Niepewność w określaniu czasu i kierunku
- Trudności w zapamiętywaniu i organizacją materiału
Należy pamiętać w różnym wieku pojawiają się lub nasilają nieco inne objawy zaburzeń rozwoju psychoruchowego i związane z nimi przejawy trudności w czytaniu i pisaniu.
Bibliografia
Mickiewicz J., Jedynka z ortografii, 1996
Bogdanowicz M., O dysleksji czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniu
