Dysleksja to specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym, u których współwystępują zaburzenia funkcji percepcyjno-motorycznych, zaangażowanych w proces nabywania tych umiejętności. Bywają one również określane jako mikrodysfunkcje czy też fragmentaryczne zaburzenia lub deficyty rozwojowe.

Zaburzenia te mogą dotyczyć funkcji:

  • Analizy i syntezy wzrokowej
  • Analizy i syntezy słuchowej
  • Funkcji językowych
  • Motoryki
  • Współdziałania czyli integracji w/w procesów
  • Pamięci wzrokowej, słuchowej, ruchowej
  • Lateralizacji (przewagi stronnej ciała)
  • Orientacji w schemacie ciała, kierunkach i przestrzeni

Jest skutkiem działania niekorzystnych czynników na centralny układ nerwowy. Co powoduje gorsze jego funkcjonowanie w niektórych zakresach. Wśród dyslektyków chłopców jest czterokrotnie więcej niż dziewczynek.

Objawy dysleksji:

  • Opóźnienie w nauce czytania i pisania
  • Rażące trudności z opanowaniem poprawnej pisowni
  • Trudności w ustawianiu symboli w logicznej kolejności (np. liter w alfabecie, nazw miesięcy w roku)
  • Trudności w nauczaniu działań matematycznych takich jak tabliczka mnożenia
  • Trudności w nazywaniu (nazw, terminów)
  • Niepewność w określaniu czasu i kierunku
  • Trudności w zapamiętywaniu i organizacją materiału

Należy pamiętać w różnym wieku pojawiają się lub nasilają nieco inne objawy zaburzeń rozwoju psychoruchowego i związane z nimi przejawy trudności w czytaniu i pisaniu.

Bibliografia

Mickiewicz J., Jedynka z ortografii, 1996
Bogdanowicz M., O dysleksji czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniu