Pisanie jest jedną z naszych podstawowych umiejętności. Niestety nie jest sztuką łatwą, dlatego warto już od najmłodszych lat przygotowywać nasze dzieci do tej czynności.
Terapia ręki to usprawnianie w zakresie małej motoryki w celu poprawy czynności samoobsługowych dziecka, a w dalszej perspektywie jego umiejętności szkolnych. Ćwiczenia małej motoryki są również pomocne w przypadku opóźnionego rozwoju mowy.
Terapia ręki znajduje szczególne zastosowanie u dzieci mających trudności w wykonywaniu precyzyjnych ruchów dłoni i palców:
- problemy z wykonywaniem codziennych czynności (picie z kubka, posługiwanie się sztućcami, zapinanie guzików, wiązanie sznurowadeł)
- trudności w zabawach manualnych, takich jak układanie/dopasowywanie małych przedmiotów, lepienie z plasteliny, nawlekanie na sznurek koralików
- problemy grafomotoryczne (pisanie, malowanie)
- brak koordynacji ruchowej
Odpowiednie ćwiczenia grafomotoryczne, prawidłowy sposób trzymania narzędzia pisarskiego mogą ukształtować ładny charakter pisma i umiejętność pisania w rozmaitej liniaturze. Ćwiczenia małej motoryki są również pomocne w przypadku opóźnionego rozwoju mowy.
Dlaczego ćwiczenia ręki w terapii logopedycznej są konieczne?
- mowa oraz motoryka mała na poziomie neurofizjologicznym są ze sobą ściśle związane. Oba ośrodki (ośrodek ruchowy mowy oraz ośrodek ruchowy ręki) są ze sobą powiązane funkcjonalnie w mózgowej organizacji czynności psychicznych. Obie funkcje należą do wyższych i złożonych czynności mózgowych zajmujących największy, w porównaniu z innymi funkcjami, obszar kory mózgowej (twarz i ręce znajdują się blisko siebie i zajmują największy obszar na powierzchni kory mózgowej)
- dzieci, u których stwierdzono opóźniony rozwój ruchowy, problemy z napięciem mięśniowym, koordynacją wzrokowo-ruchową, motoryką małą, mają opóźnioną mowę
- obniżone napięcie mięśni w obszarze całego ciała skutkuje obniżonym napięciem mięśni aparatu artykulacyjnego. Problemy z wykonywaniem precyzyjnych czynności z wykorzystaniem chwytu pęsetowego czy szczpcowego utrudniają , a czasami nawet uniemożliwiają dziecku wykonywanie precyzyjnych ruchów artykulacyjnych (wypowiadanie głosek, sylab, słów itp.)
- do czynności mówienia istotny jest rozwój motoryki całego ciała, szczególnie zaś motoryki małej, motoryki precyzyjnej. Od sprawności ruchowej rąk zależy sprawność aparatu mowy, a od sprawności ruchowej aparatu mowy zależy sprawność artykułowania. Ruchy artykulacyjne są szybkie i precyzyjne, a przechodzenie od jednych głosek do drugich wymaga właściwego czucia ułożenia narządów mowy. Zdolność mówienia jest niezwykle złożoną i skomplikowaną czynnością motoryczną
